Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Monica
Hoi,
gisterenmiddag 2 mensen van het AMK op bezoek gehad, want ik kreeg een brief dat iemand een melding heeft gedaan.
Ik heb er voor gezorgt dat er een vertrouwenspersoon bij aanwezig was, iemand die wel naar mijn verhaal heeft geluisterd.
Mensen van het AMK beweren oa dat ik weet waarvoor zij bij mij komen, nee dat wist ik niet, ik krijg alleen maar van hen een brief dat ze op huisbezoek willen komen en dat er telefonisch geen dingen worden besproken. Daar sta je dan met je rug tegen de muur. Op mijn mededeling dat ik mij niet heb kunnen voorbereiden op het gesprek, kwam geen reactie. Op mijn reactie dat ik het er niet mee eens ben dat ze achter mijn rug om bij bepaalde personen informatie over mij opvragen, want daar ben ik inmiddels achter, krijg ik te horen dat zij het recht hebben.
Op mijn reactie dat ik een paar weken terug hele vreemde telefoontjes kreeg van het AMK bleek later (bij het derde telefoontje was die persoon pas bereid zich voor te stellen en om naar mij te vragen, niet naar een mevrouw met de naam van mijn ex-man, krijg ik ook geen respons. Het vierde telefoontje (dit alles binnen 10 minuten tijd) was waarschijnlijk ook van het AMK, maar weer iemand dit niet het fatsoen heeft zich voor te stellen. Vind je het gek dat ik zeg dat ik geen mevrouw (achternaam ex-man) ben, ik wordt ook wel eens gebeld door bedrijven waar mijn ex-man een betalingsachterstand heeft. (ik heb na de scheiding het telefoonnummer overgenomen).
Wat is mijn recht als moeder? Niets, die heb ik niet meer, lijkt het er wel op. Terwijl ik aan de andere kan wel de plicht heb om voor mijn kinderen te zorgen. Blijkbaar is het niet voldoende dat ze van mij krijgen: eten, onderdak, liefde en dat ik ze naar zwemles en naar gym laat gaan. Verder werk ik me zelf kapot voor een hongerloontje onder schooltijd, zodat zij niet onder mijn werk lijden.
Ik heb er geen zin in om mij en mijn kinderen verder kapot te laten maken door jeugdzorg en andere mensen die niet bereid zijn naar mijn verhaal te luisteren.
Heb ik het recht en de mogelijkheid die stukken over hun ‘onderzoek’ in te zien en daar waar nodig te verbeteren? Die vrouw had een hele stapel papieren bij zich en vervolgens weet ze nog niet waar ze over praat (ze had het er over dat het over de oudste ging, hij is toch erg druk? Was haar opmerking. Nee, mijn oudste is al 6½ jaar een meisje.)
Groetjes, M
