Iedereen ‘een beetje jeugdbeschermer’

Kijk eens op bladzijde 47 van het concept Koersbesluit ‘Om het Kind’ van de gemeente Amsterdam.

Jeugdbescherming

Het uitgangspunt van het Amsterdamse jeugdstelsel is dat kennis over drang & dwang onderdeel uitmaakt van de ouder- en kindteams en de Samen DOEN-teams. Iedereen die werkt met kinderen en ouders dient een beetje jeugdbeschermer te zijn. Het normatief kader en de expertise over drang & dwang krijgen dus een plek in de ouder- en kindteams en Samen DOEN-teams.

De ouder- en kindteams vormen daarbij de eerste lijn. Wanneer zij vanuit hun veelvuldige contacten met jeugdigen, ouders of beroepskrachten te maken krijgen met een gezin waar de veiligheid van het kind in het geding is en zij zelf geen grip krijgen op de situatie, zullen zij escaleren naar het Samen DOEN-team. Vanuit het Samen DOEN-team wordt dan gestart met de noodzakelijke stappen om de veiligheidssituatie te onderzoeken en verbeteren. Als de ouders weigeren de noodzakelijke hulp te accepteren zal een verzoek tot onderzoek worden gedaan bij de Raad voor de Kinderbescherming.

De trits ouder- en kindteams – Samen DOEN-team – Raad moet niet tot lange procedures leiden. Er moet snel doorgeschakeld kunnen worden (binnen 24/48 uur). In crisissituaties kan het ouder- en kindteam natuurlijk sowieso gebruik maken van de crisisafhandeling (§ 2.5.2). De Samen DOEN-teams garanderen vooral dat snel intensieve begeleiding richting het gezin ingezet wordt.

Een raadsonderzoeker neemt het dossier dat door het ouder- en kindteam en het Samen DOEN-team is opgebouwd tot zich en doet, indien nodig aanvullend onderzoek. In de regel zal dit eigen onderzoek van de Raad beperkt zijn. De Raad neemt vervolgens een besluit over het indienen van een rekwest richting de kinderrechter. Tot de uitspraak van de rechter (en daarna) blijft de (jeugd)generalist Samen DOEN actief betrokken bij het gezin.

Na uitspraak van de kinderrechter wordt een jeugdbeschermer tijdelijk en zo kort mogelijk ingezet richting het gezin. Jeugdbeschermer en (jeugd)generalist Samen DOEN vormen een duo. Zo blijft de continuïteit van de zorg gewaarborgd. Ook na beëindiging van de maatregel blijft de (jeugd)generalist Samen DOEN betrokken bij het gezin, totdat ook hij of zij verder afschaalt naar de basiszorg van het ouder- en kindteam.

Op deze manier hopen wij 1. dat de doorlooptijd van een melding tot een gerechtelijk uitspraak nog verder verkort wordt dan de laatste jaren al bereikt is (nu gemiddeld 2 maanden) en 2. dat de huidige duur van de ondertoezichtstelling (nu gemiddeld 2,5 jaar) drastisch wordt teruggebracht.

http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2013/04/in-amsterdam-na-de-geboorte-van-uw-kind.html

De alinea over jeugdbescherming:

http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2013/04/bezwaarschrift-aan-de-regioraad-van.html

- kennis over drang en dwang maakt deel uit van ouder- en kindteams;

- Iedereen die met kinderen werkt moet een beetje jeugdbeschermer zijn;

- normatief kader en expertise krijgen een plek in de OK-teams;

- Vanuit het samen doen team worden de ‘noodzakelijke’ stappen gestart;

- Als ouders weigeren zal een verzoek aan de RvdK worden gedaan;-

De raadsonderzoeker neemt het dossier van het OK team en doet indien nodig (!) aanvullend onderzoek;

- Er moet snel doorgeschakeld kunnen worden 24/48h!

M.a.w. als je drang weigert (wat je wettelijk recht is) kan zomaar een onderzoek door de RvdK gevraagd worden, op basis van dezelfde ‘zorgen’, leugens en verzinsels als nu. Over onderzoek naar de feiten, normen en kwaliteit van werken, niets. Komt er straks ook een sociaal model, waar we allemaal een ‘beetje huisarts, een beetje dierenoppasser, een beetje politieagent, een beetje brandweer, een beetje chirurg en een beetje vroedvrouw zijn’? Waar houdt deze amateuristische gekte op? Nederland is langzaam aan het veranderen in een samenleving van de Borg uit de serie StarTrek. We hebben geen leven meer als individu, maar we worden allemaal geassimileerd door de Centrale Intelligentie. In aardse taal, collectief gehersenspoeld.

Dingen zijn alleen nog maar ‘goed’ als we ze samen doen. Er wordt niet meer gevraagd om dingen deskundig te doen. De saamhorigheid wordt opgelegd en afgedwongen, waarbij zich onderscheidende mensen worden gestraft. Dat is automatisch pedagogische onbekwaamheid. Het is precies zoals Hitler het al stelde: Als je het volk kunt wijsmaken dat de regering handelt in het belang van kinderen, kun je al hun vrijheden en zelfbepaling inperken zonder dat ze protesteren. Men vergeet weleens dat Hitler niet met een militaire coup aan de macht is gekomen, maar langs democratische weg. Misschien was hij daarbij een beetje intimiderend en manipulerend, maar het maakt de vergelijking met jeugdzorg er eigenlijk alleen maar geloofwaardiger op.

Net als in de republiek van Weimar in de jaren dertig, waar het volk niet in de gaten had wat er stond te gebeuren, verliezen ook de hedendaagse verdwaasde en afgestompte burgers van deze schijndemocratie langzaam één voor één hun rechten, en ze staan er schaapachtig bij te lachen.

Quote van Hitler:

''The state must declare the child to be the most precious treasure of the people. As long as the government is perceived as working for the benefit of the children, the people will happily endure almost any curtailment of liberty and almost any deprivation''.

Iedereen om het kind die zich laat inpakken is straks ‘een beetje jeugdbeschermer’, en dus wordt Amsterdam één grote poppenvilla, maar dan zonder villa. We zijn zelf straks de poppetjes en jeugdzorg trekt aan de touwtjes.

Sven Snijer

De Poppenvilla:

http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2012/10/meer-nieuws-over-de-poppenvilla.html