Vier weken geleden viel er bij mij een brief van t AMK op de deurmat. Ik wist niet wat me overkwam, ik schrok me rot. Ongeloof, de wereld onder mijn voeten vandaan geslagen….Ik heb altijd gezegd , een van de ergste dingen wat me kan overkomen in dit leven is dat ze me onterecht melden bij t AMK, dat voelt als “slechte moeder”… Mijn wereld was op slag kapot. Er waren zorgen over mijn kinderen geuit. Ik durf van mezelf te zeggen dat ik een goede moeder ben, mijn kinderen komen niets te kort. Krijgen juist altijd complimentjes over hun kleding en hun haar. Ik weet waar de melding vandaan komt, maar wil daar liever niet publiekelijk op ingaan om herkening te voorkomen. Een ding kan ik wel zeggen, mijn kinderen zijn altijd goed behandeld door mij. Omdat ik zelf een hele moeilijke jeugd heb gehad en uit een moeilijke familie kon, hetgeen ik gelukkig niet aan de maatschappelijk werkster van jeugdzorg heb verteld,maar waar zij vrees ik wel achter gaat komen, vrees ik dat dit tegen mij gebruikt gaat worden. Ik zie dit land al langer niet meer zitten en heb echt vergaande plannen om met mijn kinderen naar Belgie (of Duitsland) te emigreren. Maar ik heb geen idee hoe ik dit aan moet pakken. Ik heb geen werk, hoe kom ik aan werk, aan een woning, wat heb ik nodig om me in Belgie te vestigen qua papieren? Is er aub iemand die me tips kan geven? Dit is geen bevlieging of een kat in het nauw maakt rare sprongen verhaal, ik heb hier lang over nagedacht en ik weet het zeker,ik wil weg uit Nederland.