Dames, heren
Er is al geruime tijd sprake van huiselijk geweld tussen mij en mijn vrouw, waarvan de kinderen helaas getuige zjin geweest.
Er is door de Raad van de Kinderbescherming een verzoek tot ondertoezichtstelling ingediend.
De onderzoeker van de Raad heeft geadviseerd dat ik en mijn vrouw een rustperiode moeten aanhouden. Als dit niet gebeurt dan wordt er eventueel een verzoek tot uithuisplaatsing van de kinderen ingediend.De rustperiode houdt in dat alleen ik met mijn kindern ben of alleen mijn vrouw bij mijn kinderen is. Ik wil graag meewerken aan de rustperiode. Mijn vrouw in eerste instantie ook. Ik heb gekozen om een tijd bij familie te zitten, en mijn vrouw bij een vriendin. Echter, het was de beurt aan mijn vrouw om nu voor een weekend bij haar vriendin te logeren, zodat ik in de hoofdwoning voor de kinderen zou zorgen. Echter, mijn vrouw zei plotsklaps: dit is mijn woning en ik wil niet weg, ik blijf hier.
Ik heb de onderzoeker van de Raad laten weten dat mijn vrouw niet wil meewerken, en een afspraak ingepland om te bemiddelen, en om samen een schema op te stellen (wanneer mijn vrouw thuis is en voor de kinderen zorgt, en wanneer ik thuis ben om voor de kinderen te zorgen).
Ik als vader wil heel graag voor de kinderen zorgen en een goede band meit de kinderen behouden.
Nu heb ik een aantal vragen:
- als de ondertoezichtstelling wordt uitgesproken, kan ik als vader ook voor mijn kinderen zorgen in een soort van co-ouderschap? Dus bijvoorbeeld, een paar dagen per week de kinderen bij mij, en een paar dagen per week de kinderen bij mijn vrouw? Of is het zo, dat mijn vrouw mijn omgang met de kinderen kan weigeren?
- mjin vrouw heeft geen familie in nederland, ze heeft alleen vriendinnen waar ze terecht kan. Ze zegt: jij hebt familie hier waar je kunt logeren en ik niet. Is dit een gegronde reden van mijn vrouw om in de hoofdwoning te blijven, en dus krijgt zij altijd de kinderen toegewezen?
Mvg,
Peter Kerkhof