Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
bulshittt1@hotmail.com
Goedennacht.
Ik ben 20 jaar en heb een zoon van 4jaar die in een pleeggezin woont,
Ik was 15 toen ik zwanger raakte en 16 toen ik beviel
ik stond zelf onder ots ‘' ondertoezichtgesteld ’' waardoor me zoontje meteen bij ze geboorte al een voogd aangewezen kreeg
na een jaar , werdt hij uithuisgeplaatst , vanwege huiselijke problemen.
Op dat moment woonde ik nog bij me moeder thuis,
Leger Des Heils , via wie me zoon weg is gehaald , beloofde telkens van alles , maar kwam geen enkele belofte na,
Al die beloftes ook nooit op papier gezet,
Zo werdt er belooft , op het moment dat me zoontje elk weekend nog thuis was dat die 4 dagen in de week thuis zou komen omdat de
cresh en alles toch in de buurt van mijn huis was .
Na het te hebben af gesproken blijkt het toch niet door te kunnen gaan want dat is te vermoeiend voor het kind.
Hij bleef de weekenden komen , geen enkele probleem, Maar op dat moment zat die nog in crisis opvang,
En daarna werdt die doorgeplaatst , naar een nieuw pleeggezin , en duidelijk voor permanent.
nooit hebben ze ons duidelijk gemaakt dat ze van plan waren om hem op te laten groeien in het nieuwe pleeggezin,
Maar het was wel al op papier gezet , De huidige voogd was op dat moment met zwangerschapsverlof en we kregen
een vervangende voogd , Die de papieren ingekeken had en duidelijk niks bleek te snappen van wat er nou werkelijk aan de hand was,
In de papieren was al zoveel duidelijk terwijl wij als ouders zijnde nog maar zoweinig wisten ,
al die tijd waren ze van plan om hem op te laten groeien in de nieuwe pleeggezin , maar wij wisten van niks ,
en dachten dat die nog wel terug zou keren naar ons toe , maar zo te merken verkeerd gedacht,
Op de dag van vandaag zie ik hem 1x per maand en op die dag maar anderhalf uur,
Hij begint zich af te vragen waarom wij nooit komen of waarom wij nooit blijfen slapen,
maar ondertussen zegt leger des heils ons vertel hem niks over de situatie anders zullen wij hem weer verplaatsen
En zullen jullie hem niet meer zien,
Hij moet denken dat wij het er mee eens zijn dat die daar is , terwijl hij ons begint te vragen waarom komen jullie nooit? ,
Waarom blijfen jullie nooit bij me slapen?
Hoe moet k hem vertellen dat ik van hem hou met me hart en ziel & dat het enige is dat ik wil is hem naast me zei dat ik doorga voor hem en me best doe ,
maar ik zie geen toekomst meer geen toekomst in ons ik blijf hopen zoals elke moeder doet , maar is dit niet tevergeefs , want hun zijn niet meer van plan om hem terug te geven !
ik heb ze gevraagt me hulp te geven om me te helpen om verder te komen, waarop zei antwoorden dat ze niks konden doen om mij verder te helpen , het ging niet meer om mij maar om hem.
Voorderest wilde ik naar een tienermoederhuis de pleegmoeder raade mij dit echter af.
Nu op dit moment wil ik nog naar een tienermoederhuis of een terug naar huiskering programma , maar weer geen idee van hoe ?
De voogdij heeft al vele beloftes verbroken en zeker veel niet eens op papier gezet,
ik weet niet meer wat ik doen kan om hem terug te krijgen ,
is de enige optie dan om naar de televisie te stappen of de krant?
ik wil binnen kort een rechtzaak gaan openene,
Maar me advocaat waarschuuwd al dat er weinig kans is met de voogd van nu,
wanhopige moeder, die geen raad meer weet,
ik heb nooit de voogdij gehad vanwege dat ik zelf minderjarig was en zelf ondertoezicht gesteld,
Wie of wie kan mij helpen met het proces om mijn zoon van ondertussen al 4 jaar terug te winnen!
