Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Jeugdzorgellende
Landelijke politici in Den Haag zijn zelf de grootste kindontvoerders en kindermishandelaars van Nederland!!! Omdat ze de wanpraktijken van jeugdzorg, advies en meldpunt kindermishandeling (AMK), de raad voor de kinderbescherming en kinderrechters in Nederland toestaan!!!!
Harde woorden, maar wel de harde waarheid!!
Dagelijks worden er kinderen uit huis geplaatst en onder toezicht gesteld door de grootste officieel erkende criminele organisaties van Nederland, genaamd AMK, Jeugdzorg, raad voor de kinderbescherming en kinderrechters. En de reden? Ach, iemand mag je niet en doet een anonieme melding bij deze grootste landelijke criminele organisaties van Nederland. Waarom? Omdat je gezicht hen niet aanstaat of ze mogen je niet of om een andere persoonlijke reden. Na de anonieme melding worden er direct allerlei foute handelingen gedaan.
De melding komt eerst binnen bij de eerste criminele organisatie wat zich advies en meldpunt kindermishandeling durft te noemen. Zij zorgen er voor dat de ouders direct in de stress schieten en zich af gaan vragen wat zij in hemelsnaam fout hebben gedaan. Want de ouders weten het voor honderd procent zeker: zij hebben niets misdaan. De eerste criminele tak, AMK genaamd, gaat een onderzoek doen naar het anoniem aangemelde gezin. De ouders moeten hun hele privéleven prijsgeven, tot het bot aan toe. En vragen zich constant af waar ze dit aan verdiend hebben. Ze moeten ziel en zaligheid opgeven aan deze criminelen. Maanden van onderzoek volgen en ondertussen staan ze doodsangsten uit. Mag ik mijn kind houden of niet, mag ik het nog zelf opvoeden of niet. Dat blijft ze gedurende het hele onderzoek achtervolgen. Slapeloze nachten hebben ze er van. Elk moment achter je blijven kijken, iedereen argwanend bekijken, want je wilt toch heel graag weten wie jou deze vieze en smerige streek geleverd heeft. Is het je buurman of buurvrouw, iemand van de school van je kind, je huisarts of een naaste familielid. Het kan iedereen in je naaste omgeving zijn. Op den duur ga je gewoon spoken zien, want iemand moet dat toch gedaan hebben. Je vertrouwd niemand meer op een gegeven moment.
Na het vooronderzoek worden de ouders op het matje geroepen en moeten ze bij de hoofdmeester/ juffrouw van het AMK verantwoordelijkheid afleggen. Ze moeten tekst en uitleg geven over hun “vermeende” daden. Ze zouden hun kinderen mishandelen, geestelijk of lichamelijk, want er zijn anonieme meldingen binnengekomen. De huisarts, de school, tandarts, een familielid, iedereen in de naaste omgeving van het beschuldigde gezin moet alle door hen gestelde impertinente vragen beantwoorden, doen ze dat niet, dan zijn zij ook schuldig. De ouders moeten al hun vragen beantwoorden, en vooral niet gaan liegen, want dan zijn ze al helemaal schuldig. En je moet ze bij je thuis laten komen, want weiger je dat, dan ben je helemaal schuldig in hun ogen. Want ze moeten bij de ouders en het gezin thuiskomen, of ze het leuk vinden of niet, of de ouders het wel of niet willen. Weigeren ze binnen te laten is verboden, tenminste in hun ogen en volgens hun zelf verzonnen en zelf gemaakte regeltjes. Want er zijn meldingen bij hen binnengekomen. Het eigen dossier van het vals beschuldigde gezin, die ze zelf willen lezen of een kopie hiervan opvragen, oei, dat willen ze het liefste weigeren, ze moeten het de ouders geven, maar liever doen ze dat niet. De ouders krijgen alleen de gegevens die jeugdzorg of AMK in de computer hebben gezet, de geschreven notities houden ze voor het gezin achter. Want ze willen alles geheimhouden, de ouders mogen niet te veel te weten komen. En de anonieme melders worden helemaal geheimgehouden, die moeten beschermd worden. Want stel je voor dat zij gedwongen worden hun anonieme bronnen prijs te geven, bijvoorbeeld onder dwang van een advocaat. Ja, als de namen van deze mensen (nou ja, ze verdienen niet eens de naam mens), bekend worden, dan raken ze deze makkelijke bron van gegevens kwijt en dan durft niemand meer een melding te doen bij het AMK. En dan raakt het AMK ook zijn bron van makkelijke inkomsten kwijt. Want dan worden er geen meldingen meer gedaan en zitten ze opeens zonder werk. En dat is voor het AMK en alle andere instanties een regelrechte nachtmerrie. Nee, ze moeten een gezin geheel doorlichten en kapot maken. Dat is de taak die de minister van jeugd en gezin en de Tweede en Eerste Kamer hen opgedragen heeft. Namelijk, zoveel mogelijk zieltjes binnenhalen, zo veel mogelijk slachtoffers maken onder de gezinnen. Hoe meer, hoe beter en er meer geld binnen komt bij hen.
Dan zou je als ouders denken, dat als zij alle beschuldigingen kunnen weerleggen, met de nodige tegenbewijzen en verklaringen, dat het dossier direct door hen gesloten zal worden. Want de ouders zijn nergens schuldig aan. Je, alleen aan het heel goed opvoeden van hun kinderen. Nou, vergeet dat maar, dat is valse hoop. Want er zijn anonieme meldingen gedaan, dus ook al bewijzen de ouders het tegendeel. In de ogen van deze criminelen blijven ze schuldig, ook al zijn ze geheel onschuldig. Dus na de eerste ellende volgt de volgende ellende, de volgende criminele tak, Jeugdzorg genaamd.
Want er is een melding gedaan en dus moeten de ouders hulp krijgen. Het liefste gedwongen opvoedhulp, want deze ook al criminele ondersteunende instanties, moeten tenslotte ook leven. Ook zij verdienen grof geld aan deze wanpraktijken wat ze opvoedhulp durven te noemen. Ook zij willen zo veel mogelijk zieltjes winnen en binnenhalen. Op de meest schandalige manier, onder de valse mom van opvoedhulp. Ook al willen de ouders het geheel niet, ze moeten en moeten opvoedhulp krijgen. Want weigeren ze dat, dan worden ze direct gechanteerd op de meest schandalige manier die jeugdzorg kent en alleen maar kent en wordt het gezin ook nog een keer bedreigd met een uithuisplaatsing en zal dit gemeld worden bij de raad voor de kinderbescherming. Dus moeten ze noodgedwongen mee gaan doen met deze volgende criminele organisatie. Ze worden dus doorgestuurd naar de andere geheel onprofessionele bende. Die denken dat ze verstand hebben van kinderen opvoeden, maar dat in het geheel niet hebben.
Het gezin komt dan terecht bij Jeugdzorg die meent dat ze opvoedhulp nodig hebben, want ook al is kindermishandeling niet bewezen, de ouders doen het niet goed in hun ogen, en ook al doen ze het wel goed, volgens hen kunnen ze het altijd beter. Dan zijn ze direct overbezorgde ouders. Dan wordt tijdens het eerste gesprek weer hun hele doopzeel doorgelicht. Wederom nemen zij contact op met de school, huisarts, tandarts en ga zo maar door. Ook al is dit al allemaal eerder gedaan, nee, alles moet opnieuw gebeuren. Want ze moeten scoren, zoveel mogelijk zieltjes binnenhalen. Anders loopt ook deze criminele instantie hun subsidie vanuit Den Haag mis en dan hebben ze geen bron van makkelijke inkomsten meer. Want stel toch voor dat er iets over het hoofd is gezien door het AMK. Dus moeten de ouders daar wel aan meewerken, want ze willen toch echt niet hun kinderen verliezen.
Dus weer volgen er maanden van ellende en stress. Dan krijgen de ouders opvoedhulp opgedrongen en dat moet dan gegeven worden door mensen die ook nergens wat van af weten en van opvoeden al helemaal niet. Deze instanties huilen gewoon met de wolven mee en nemen geheel klakkeloos alles over wat jeugdzorg hen verteld over het gezin, ook al zijn het alleen maar leugens wat jeugdzorg verteld. Want ook zij krijgen hier grof geld voor betaald. Het gezin komt dan daar op kantoor en moeten voor de derde keer hun hele privéleven prijsgeven, zoals hun banksaldo, hoe hun huwelijk is, hoe en wie hun ouders waren of zijn, wat voor werk ze ouders doen, en ook van de broers en zusters willen ze alles weten. Hoe hun eigen ouders elkaar hebben leren kennen, hoe lang ze getrouwd zijn, hoe hun huwelijk is en datzelfde moeten ze ook weten over hun broers, zusters, neven en nichten en ga zo maar door. Hoe zij hun partner hebt leren kennen en of ze wel eens in het verleden mishandeld bent door hun eigen ouders.
Dan maken ze een plan op en dan komen ze een paar keer per maand of week bij de ouders thuis. Ook gaan ze aan de slag met hun kinderen, die vragen ze ook van alles, maar dan op een hele kinderlijke manier alsof het kind of kinderen geestelijk gestoord zijn. Maar als de opvoedhulp niet gaat zoals zij willen, dan is het weer helemaal mis, of als de ouders van mening zijn dat ze helemaal geen opvoedhulp nodig hebben omdat ze het al heel goed doen. Dan gaan bij hen alle alarmbellen per direct af. De ouders proberen nog uitleg te geven tijdens gesprekken met de hulpverlenende instantie en jeugdzorg, maar dan worden ze direct weer gechanteerd en bedreigd met de raad voor de kinderbescherming en dreigen ze met een uithuis plaatsing of een onder toezicht stelling. En daar kan je als ouders helemaal al niets tegenin brengen.
Dus gaan de ouders toch maar weer schoorvoetend akkoord met de totaal onnodige opvoedhulp. Ondertussen nemen ze toch maar een advocaat in handen, want ze weten vanuit hun hart dat dit geheel complete onzin is en nergens voor nodig is en dat hun eigen gezin hier helemaal aan kapot aan het gaan is. Want ze vraten constant aan hen wat er toch mis is met hun gezin. Maar die zeer moeilijke vraag wil niemand beantwoorden, ze weten zogenaamd het antwoord niet op deze prangende vraag. En dat schiet bij jeugdzorg compleet in het verkeerde keelgat, want dat mag niet. Ze mogen als ouders niet hiertegen in gaan. Ook al zijn ze geheel fout hierin, een advocaat in handen nemen, dat is heel erg gevaarlijk. Want zij zijn de baas over dit gezin en daar mag niets tussen komen. Want jeugdzorg krijgt geld hiervoor van de regering in Den Haag. En dat geld willen ze in geen geval kwijtraken. Dus gaan ze van alles doen om het gezin een poot dwars te zetten, ze halen echt alles hiervoor uit de kast om dit te voorkomen.
Tijdens een gesprek met jeugdzorg, met de ouders en met hun advocaat doen ze gemeen aardig, tot het smerige aan toe, ze halen al hun trucjes hiervoor uit de kast. Ze gooien het gezin gewoon zand in de ogen. Ja, we stoppen de opvoedhulp per direct. Maar voordat ze verder gaan of hun dossier kunnen gaan sluiten. moeten ze wel even overleg gaan plegen met hun “collega’s” (met hun mede partners in crime). Want ze kunnen niet zo maar hun dossier gaan sluiten, dat moeten ze eerst overleggen. En de ouders kunnen gaan met hun advocaat. De ouders kunnen praten als brugman en hun advocaat ook, maar luisteren naar hun eigen verhaal zal nooit gebeuren en gebeurd ook niet. Hun verhaal is in het geheel niet relevant in hun ogen.
Dan worden ze kort daarna gebeld door jeugdzorg met de heugelijke mededeling (maar niet heus). Ja, ze hebben overlegd met hun collega’s van de raad voor de kinderbescherming en ja, die moet toch de zaak ook gaan onderzoeken, want ze vertrouwen het toch nog niet helemaal. Want er zijn ooit meldingen gedaan over dit gezin. En dan gaat jeugdzorg even nog aan de slag om de ouders in de grond te boren. Ze maken een verslag voor de raad voor de kinderbescherming, vol met valse beweringen en onwaarheden. De ouders mogen daar op wel reageren, maar hun eigen commentaar wordt stilletjes verdoezeld en als niet belangrijk weggemoffeld ergens achterin hun rapport.
Dus moeten de ouders de raad voor de kinderbescherming ook bij hun thuis toelaten. Dus komen er na enige tijd twee medewerkers bij het gezin thuis. Er worden weer zeer impertinente vragen aan de gesteld. Nog ergere vragen dan de twee voorgangers hebben gedaan, de twee eerdere criminele organisaties. De ouders hebben nu de derde criminele organisatie bij hun thuis. Die spelen dan de slechte en de goede. En zij gaan zelfs nog een stapje verder in hun vragen. Ze willen zelfs weten hoe hun kinderen zijn verwekt, dat de ene partner de andere partner heeft gebruikt om een kinderen te krijgen, de ouders zijn in hun ogen eigenlijk te oud of juist te jong om kinderen te hebben en op te voeden. Als ouders mag vooral niet werkloos zijn of gehandicapt zijn, want dat is al helemaal fout in hun criminele ogen. Ondertussen gaat de ene medewerker de kinderen ondervragen waar de ouders niet bij mogen zijn. En die vragen direct aan de kinderen of zij het wel leuk vinden thuis. Ondertussen gaat de ander verder met het doorlichten van het privéleven van de ouders, maar dan veel dieper en dieper.
Na een paar uur van een derdegraads ondervraging, gooien ze nog meer olie op het vuur. Ze gaan ook een geheel nieuw onderzoek doen bij de mensen die het gezin kent, bij hun huisarts, de school van de kinderen en ga zo maar door. En weer schieten de ouders en hun gezin in de stress en ellende. En weer horen ze maanden niets van hen.
En dan komt hun vernietigende rapport uit. De ouders worden geheel de grond in geboord, er wordt complete onzin over dit gezin geschreven. En ze mogen hierin tegenin gaan, maar dat moeten ze dan wel snel doen. Want voordat ze hiertoe de kans krijgen, is het rapport al naar de kinderrechter gestuurd. Ze gaan hiermee in overtreding van de wet, maar daar hebben ze compleet maling aan.
En voor dat de ouders het weten, moet en verantwoording afleggen bij de kinderrechter, de volgende crimineel waar ze mee te maken krijgen. Want criminelen dat zijn het zeer zeker. Want ze geloven alle leugens die over de ouders en hun gezin verteld zijn direct. En binnen 10 minuten doet de kinderrechter al een uitspraak over het gezin, ze krijgen een onder toezicht stelling over hun gegooid of er wordt beslist dat de kinderen direct uit huis moet worden geplaatst. Want het leven van de kind lopen gevaar, het sociaal emotioneel leven van hun kinderen. Ook al komen ze samen met hun advocaat met allerlei tegenwerpingen, daar naar luisteren doen ze echt niet. Want er is wat mis in de ouders en dit gezin. De door de ouders ingediende verklaringen en de door hun advocaat ingediende verweer wordt niet eens gelezen door de kinderrechter. Deze criminelen behandelen de ouders als kindermishandelaar. Ook al is dit niet waar, in hun ogen zijn ze schuldig, ook al hebben ze via hun advocaat hun onschuld bewezen. Zelfs de advocaat wordt compleet door de kinderrechter geschoffeerd. Er is al iemand op de zitting aanwezig van jeugdzorg en ook iemand van de raad voor de kinderbescherming. Want ze weten al van te voren dat dit gezin een onder toezichtstelling of een uithuis plaatsing boven het hoofd hangt. Daar komen ze met geen mogelijkheid onderuit. De kinderrechter heeft haar mening al klaar. Want ook de kinderrechter doet niet aan waarheidsvinding. Omdat de raad al van te voren een vernietigend en leugenachtig rapport over het gezin en de ouders geschreven heeft en voordat ze hierop kunnen reageren ligt het al weken van te voren bij de kinderrechter klaar. En heeft het gezin weer te maken met jeugdzorg, en zijn ze bent voor een jaar opgescheept met een voogd. En daar kunnen ze het dan mee doen.
Maar het kan nog veel en veel erger. Als iemand zijn gezicht niet aanstaat en iemand doet niet wat zij willen, dan worden de kinderen direct uit huis gehaald met veel en veel geweld en machtsvertoon. Dan komen de medewerkers van jeugdzorg met een man of vijf met meerdere politie agenten voor de deur. Wordt desnoods de deur ingetrapt als zij niet toegelaten worden en weg zijn de kinderen. De vals beschuldigde ouders mogen in het geheel niet weten waar hun kinderen naar toe gaan. Ze moet nog harder knokken om hun onschuld te moeten bewijzen. Nog harder dan met een OTS. En ze moet nog harder en harder vechten om hun kinderen terug te kunnen krijgen. En hebben ze na heel lang vechten eindelijk hun kinderen terug, dan is de hele gezondheid van dit gezin, dit vals beschuldigde gezin, compleet kapot, en zijn hun kinderen voor de rest van hun leven getraumatiseerd. Voor de rest van hun leven en het leven van hun kinderen is geheel kapot.
En waarom? Omdat iemand het gezicht niet aardig vindt. En er worden duizenden van deze smerige en valse meldingen per dag gedaan bij jeugdzorg. Uit pure pesterij.
En waarom worden de heren en dames in Den Haag beschuldigd van kindermishandelaars en kinderontvoerders te zijn? Omdat ze deze de wetten die deze ellende veroorzaken ondertekend hebben en goedgekeurd hebben, klakkeloos. Omdat ze denken hier verstand van te hebben. Want in hun ogen is elke ouder een potentiële kindermishandelaar. Maar niemand denkt na over de zeer ernstige gevolgen van de vele valse meldingen die er klakkeloos worden gedaan. Niemand beseft wat voor een impact dat heeft op de gezinnen die vals beschuldigd worden hiervan. Want als iemand, zo maar iemand, maar even niet in het perfecte plaatje valt, of even buiten de boot valt, dan zijn ze de grootste kindermishandelaars. Maar degene die de wetten uit moeten voeren, met heel veel plezier zelfs, die zijn de grootste kindermishandelaars, de kindontvoerders. Voor een OTS krijgt jeugdzorg 15.000 euro vergoeding per kind en voor een uithuis plaatsing krijgen ze zelfs 30.000 euro per kind. Ja, logisch dan ook dat ze dit zo graag doen, want anders lopen ze hun bonus mis. Daarom ontvoeren ze zo graag kinderen uit hun vertrouwde omgeving na een valse melding, want ze moeten daar scoren. Hoe meer kinderen uit huis of onder toezicht, hoe meer geld ze binnenkrijgen van de regering en de minister.
Want ze doen niet aan waarheidsvinding, en het interesseert ze in het geheel niet dat een gezin kapot gaat. Alleen de negatieve dingen gelden en de positieve dingen worden onder het tapijt geveegd. Duizenden gezinnen worden door deze grootste criminele organisatie de afgrond in gegooid, dagelijks. Maar luisteren naar de tegenwerpingen en harde bewijzen van hun onschuld, nee dat is er niet bij. Want ze moeten scoren elke dag. En de valse melders vinden dit leuk om te doen, die worden zelfs gestimuleerd om dit vooral te doen. Want er moet geld in het laatje komen bij deze grootste criminele organisatie, want criminelen zijn het zeer zeker.
En iedereen in Den Haag staat die klakkeloos toe, die zijn dus mede schuldig aan kindermishandeling en kinderontvoering. Want die voeren elke dag struisvogelpolitiek. Want hen er op proberen aan te spreken, ja dat mag niet, dan wordt de telefoon er per direct op gegooid of de mail aan hen komt direct in hun spambox. Want zij willen echt niet zien dat er gezinnen kapot gemaakt worden. Dat bestaat gewoon niet, wat niet weet wat niet deert. Horen zien en zwijgen.
Want hen overkomt het toch nooit, dat zal hen nooit gebeuren. Maar het zal ook hen overkomen op een dag, en dat kan heel snel zijn. Een anonieme melding en ze zitten in het zelfde schuitje als alle andere slachtoffers van de valse meldingen. En zeg nooit nooit. Iedereen in Den Haag doet mee aan deze wanpraktijken. En wie weet zitten er onder de heren en dames politici ook wel mensen die valse meldingen hebben gedaan over anderen. Ach natuurlijk, dat is het, daarom doen ze er in Den Haag nooit iets aan, omdat ze dit ook hebben gedaan, valse meldingen doen over mensen die ze niet mogen. Ja, daar wringt hem de schoen, daarom zijn ze voorstanders van het doen van valse meldingen. Nou weten we het waarom er niets aan gedaan wordt. Dat is het hele eieren eten. De heren en dames politici en regeringleiders en kompanen die doen dus de valse meldingen bij het AMK en Jeugdzorg, nou is de bron van alle ellende bekend, niet aan de wetten komen want dan kunnen ze zelf geen valse anonieme meldingen meer doen over hun buren, vrienden of familie!!!
