Hallo,

Ik ben nieuw hier. Binnenkort wil jeugdzorg mijn kinderen tijdelijk onder toezicht stellen, ze zeggen tegen ons dat wij de regie in handen houden en dat het maar tijdelijk is maar ik voel nattigheid. Ik ben bang dat we langer moeten wachten.

Het maakt me zo verdrietig, wij vroegen hulp met het idee dat we hulp zouden krijgen want het valt niet mee om met schulden te leven. Ik probeer er alles aan te doen om dat weer op de rails te krijgen maar nu ggz jeugdzorg inschakeld is voel

ik mij moe van al die termen. Daarnaaast hebben we nog een zoon van 6 jaar met pdd.nos. Die woont tijdelijk bij zijn vader. Ik wil rust en nu zeggen ze dat het beter is voor de kinderen om tijdelijk uit huis te plaatsen. Ik voel mij bang en onzeker.

De gedachten dat mijn kinderen niet meer om ons heen zijn maakt me ziek en ongelukkig. Ik bereid me alvast voor ik hoop dat we een goeie voogd krijgen. Wij hebben samen al heel wat tegenslagen moeten verduren een klein beetje oprechte hulp zou fijn zijn. Maar ik sta niet alleen zoals ik lees. Ik wilde gewoon even mijn hart luchten want ik heb het gevoel dat ik dit verdriet niet daar buiten kan delen.

Mensen oordelen alleen maar.

Bedankt voor het lezen van mijn verhaal.

Iedereen sterkte met haar of zijn strijd voor de kinderen….