Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Diana
Hallo allemaal,
Als eerste let niet op typ fouten van mij, ik ben licht dyslectisch en wil nog wel eens letter door elkaar halen. Soms zie ik het maar soms ook niet.
Ik wil toch mijn verhaal kwijt. Ik heb er lang over nagedacht, omdat ik bang was voor vooroordelen van mensen, maar het knaagt aan me en de tv is een te verre stap voor mij dan wordt het wel erg persoonlijk.
Ik zal maar vast beginnen met me verhaal.
Ik ben een getrouwde moeder van 32 jaar met 2 schatten van kinderen.
Ik heb nog al een turbulent leven gehad. Waardoor ik ook nog Bordeline stoornis heb opgelopen.
Ik heb een relatie gehad met een man de vader van mijn kinderen die mij verschrikkelijk manipuleerde en ook mishandelde.Aan mijn dochter merkte ik een gedrag wat niet hoorde bij haar leeftijd. Ze deed rare dingen met haar beer en nog meer. Ik heb toen hulp gezocht die ik eerst dus niet kreeg. Ik ben naar Bureaujeugdzorg geweest BJZ en die vertelde mij dat ik spoken zag. Dat was een normaal dat die kinderen gaan ontdekken. Ik heb het niet opgegeven ik bedoel ik ben niet gek. Ik herkende haar gedrag van mijzelf toen ik klein was.En omdat ik vroeger ook met incest te maken had beleef ik doorgaan met hulp zoeken. Uiteindelijk heb ik die gevonden. Dat was een vrouw die begeleide een therapie groep voor ouders en kinderen die seksueel misbruik hebben meegemaakt. Alleen daar was de dader bekend bij mij nog niet, maar die vrouw merkte ook dat er iets mijn dochter niet pluis was.Uiteindelijk heeft mijn dochter op leeftijd van 4 jaar verteld dat haar vader dingen met haar deed die een normale vader niet met zijn dochter hoort te doen. Als je begrijpt wat ik bedoel.
Mijn wereld stortte in vooral ook omdat ik door die man erg ben lastig gevallen.
Door alles wat er mij op dat moment gebeurde en nog veel meer kon ik het geestelijk niet aan. Ik kreeg een ongelofelijke klap. En heb toen een beslissing genomen om niet meer verder te willen gaan. Dat is mijn bijna gelukt. Ik ben toen 3 maanden opgenomen geweest en mijn dochter en zoon verbleven even bij mijn moeder. Maar dat ging niet zo goed met me dochter. Iom BJZ en mijzelf hebben we haar geplaatst in crisis opvang. Het zou tenslotte tijdelijk zijn. Die tijdelijk werd dus uiteindelijk 5 jaar geworden.Ik heb toen in het begin aangegeven dat ik hulp nodig had, vooral ook naar mijn dochter toe. Ik wilde er voor haar zijn maar wist niet hoe. Het eerste jaar werden er dingen beloofd die ze niet nakonden komen wegens onderbezetting. Toen heb ik gedreigd en gezegd als jullie nu niets doen neem ik haar weer thuis. Er is toen achter mijn rug om OTS geregeld. Eerste instantie was ik het er niet mee eens, omdat ik bang was dat ik mijn kind zou kwijt raken, maar hun verzekerde mij dat ik me nergens zorgen over hoefde te maken, want ik heb altijd meegewerkt en het is alleen maar een formaliteit, want er konden dan meer deuren open gaan zodat ze de juiste hulp konden krijgen Ik heb toen ingestemd. STOM.Ik dacht het beste voor me kind. Er zouden andere oplossingen voor haar komen die nog steeds niet zijn gebeurd. Dat is 3 jaar geleden beloofd. Ik kreeg mijn kind dus ook niet thuis, want dan dreigde ze met dat ik mijn voogdij dan kon verliezen als ik niet zou doen wat hun zeiden. Uiteindelijk leerde ik mijn man kennen. Doordat mijn man door omstandigheden geen baan had kwamen we dus ook in de financiële problemen terecht. Om lang verhaal kort te maken we raakte bijna ons huis kwijt. Elke dag deurwaarder voor de deur. We hebben toen hulp gevraagd bij plan praktijk en zijn we afgewezen omdat we te weinig inkomen hadden. Kort om stress. Mijn huwelijk ging bijna kapot ook omdat mijn man uit Brabant komt en we in Hoorn zijn gaan wonen hij niet kon aarden en zijn kinderen erg miste. We hebben toen al heel erg lang overgehad om te verhuizen naar Brabant. Hij stond er toch al ruim 5 jaar ingeschreven. Dus wij zoeken naar een huisje ook omdat we nog steeds ons huis bijna zouden verliezen.
BJZ raakte toen in de stress en heef toen aangeboden om mijn zoon dan tijdelijk ergens onder te brengen voor het geval als wij ons huis kwijtraakte. Dat wilde ik absoluut niet maar ze dreigde er mee om het anders het verzoek te krijgen bij rechter. Ik stemde toen maar toe. Uiteindelijk gebeurde er in januari iets verschrikkelijks. Ik werd verkracht door 3 mannen nadat ik van mijn werk naar huis fietste. Waarschijnlijk nog een laatste wraakactie van mijn ex.
Toen is bij mij de bom gebarsten, ondertussen had ik gehoord dat ik mijn huis gewoon mocht houden, maar ik wilde niet meer ik wilde daar weg, al die herinneringen, deurwaarders, me huwelijk en me vaste lasten die zo hoog waren. Ik had ondertussen een chalet kunnen huren in België. Mijn beslissing was gemaakt ik verhuis naar het zuiden. Maar nu begonnen de problemen pas echt. Ik kreeg me zoon niet. Hij werd geplaatst in een gezin en ik kreeg hem niet meer thuis, omdat ik te impulsief heb gereageerd en omdat er geen zorg was in België. Ik heb gestreden voor me zoon maar BJZ heeft toen achter mijn rug om officiële uithuisplaatsing aangevraagd. De zitting was op een woensdag en ik kreeg het dinsdag te horen van hun. Ik kon niets meer regelen en kon er ook niet bij zijn zo gluiperig zijn die gezinsvoogden.
Ik heb altijd met hun samengewerkt en ik heb altijd erkend dat ik een problematiek had, namelijk mijn bordeline stoornis, maar heb er altijd van alles aan gedaan om er mee om te gaan en dat is me goed gelukt ook.
Mijn zoon was een half jaar uit huis geplaatst en hij is al in 4 gezinnen geweest. Ik kreeg hem niet thuis niet eerder dan dat ik een vast huis heb in Nederland met vast woon en verblijf plaats. Dat heb ik toen in 3 maanden geregeld. Ik had ook al een vaste baan een intentie verklaring van mijn baas, maar niets mocht baten. Mijn zoon mocht niet naar me toe. Ik was niet stabiel genoeg en moest mezelf maar is bewijzen als moeder dat ik dat wel kan zijn. Ik werd behandeld als een moeder die haar kinderen had mishandeld en als een crimineel. Over stabiliteit gesproken kind in 6 mnd tijd in 4 gezinnen plaatsen is wel stabiel.
Ik kreeg zo veel steun van mensen om me heen en die hebben echt met mij gestreden. Ik heb advocaat ingeschakeld . Mijn zoon ontwikkelde uit het niets een hechtingsproblematiek en werd onhandelbaar. Zoals opzettelijk auto bekrassen en dat zeggen nu vind je me niet lief hé dan mag ik nu zeker wel naar mama. Hij toonde depressie aan. Hij had nergens zin en had nachtmerries en huilde veel omdat hij mij zo miste.
Het pleeggezin wilde hem niet meer hebben omdat hij het gezin terroriseerde. Ik snapte er niets van zo ken ik me zoon niet. Iedereen heeft voor mij gepleit . Maar niets mocht baten ze bleven nee zeggen. Ik heb ondertussen ook 6 verschillende gezinsvoogden gehad. Uiteindelijk kreeg ik er 1 die was zwanger. Zei ging met zwangerschapsverlof toen heb ik een tijde zonder gezeten. Terwijl zij toen toch hoorde weten dat ze met zwangerschapsverlof gaat er op tijd iets geregeld moet worden tijd zat zou ik zeggen.
Nee, alleen maar klagen voer mij wat ik niet goed doe omdat ik een bordeliner ben. Terwijl hun gedrag nog veel erger is dan die van een bordeliner, want je gaat er van uit dat een instantie alles weet vooral omdat ze die macht hebben maar nee. Ze doen maar wat en zogenaamd in het belang van het kind. Ik heb alles uit liefde gedaan ik ben niet een moeder die haar kinderen in stukjes hakt en weggooit. Ik maakte me zo kwaad toen ik dat hoorde op tv. Die gekken krijgen hun kids wel thuis en of worden niet weggehaald.
NU heb ik een gezinsvoogd toegewezen gekregen die mij letterlijk vertelde. Dat zij er niet zoveel energie in zal steken, omdat ze weet dat alles toch overgedragen word naar Brabant. Want ik krijg me kind niet thuis, maar hij mag wel elk weekend en woensdag middag thuis komen. Nee dat is niet verwarrend. Dat kind heeft al hechtingsproblematiek ontwikkeld door hun toedoen en dan toch een hele grote klap mee laten maken, dus naar ander provincie, school, leiding, kinderen en ander gezin en dan weekenden en woensdag middag bij mij. Nee dat is in het belang voor het kind. Pffffff.
Uiteindelijk gaven de pleegmoeder en daar de gezinsbehandelaar het niet op en die stonde achter mij die hebben gepraat als brugman.Eerst baatte het niet. De rechtszaak is 8 nov en wat denk je . Ik word gister gebeld. Door me gezinsvoogd.
Ze hebben besloten om mijn zoon toch thuis te laten komen op paar voorwaardes. Dat ik dus aan mijn afspraken houd ( alsof ik dat nooit heb gedaan duh) maar goed ik zei natuurlijk. Want hun konden namelijk geen passend gezin vinden vandaar dat besloten hebben om hem toch maar thuis te laten komen uhhuh. Waardeloze smoes natuurlijk ik heb namelijk om argumenten gevraagd die sterk genoeg moesten zijn om een rechter te overtuigen dat ik niet in staat ben om me eigen kind te verzorgen en die hadden ze gewoon niet.
En nu komt het aller mooiste ik mag hem nu al elk weekend hebben dat was eerst 1 keer in de week vanwege financiën het kost mij namelijk 100 euro in het weekend om de kids op te halen en dat had ik niet. Dus ik zag mijn kinderen maar 1 keer in de maand. Nu mag ik dus me kids elke weekend halen en ik krijg reiskosten vergoeding. En klap op de vuurpijl ik heb sinds kids uit huis zijn geen kinderbijslag meer gehad en ook geen kinderkorting. Ik krijg nu alles op terug werkende kracht terug omdat ik mijn LBIO wel gewoon moest blijven betalen.
Als je me nu vraagt wat voel ik kan ik je zeggen het is dubbel. Tuurlijk ben ik blij dat ik mijn zoon terug krijg en next stop is me dochter want daar is ook nog steeds niets mee gebeurd maar dat regel ik in Brabant, maar andere kant is echt een @!#$ gevoel. Zij hebben mij doen geloven dat ik een slechte moeder ben. Dat ik Labiel ben en etc. Ik heb zo een ongelofelijk schuld gevoel gehad naar mijn kinderen toen. Ik heb omdat ik het niet aan kon vrijwillig hulp gezocht. Dus niemand heb melding gemaakt nee ben vrijwillig gegaan, omdat ik hulp nodig had, ik wilde het namelijk niet zo doen als me moeder. Dat was niet goed. Ik wilde het goede doen zodat mijn kinderen een beter leven krijgen dan wat ik heb gehad. En dit is me straf.
Mijn dochter 5 jaar de deur uit en geen stap wijzer en me zoon die gezond bij me weggehaald word na 6 maanden bij me terug komt met een depressie en hechtingsproblematiek en die moet nu naar een speciale school.
Dank je wel BJZ Noord Holland.
Dit bericht stuur ik als een waarschuwing naar alle mensen die erkennen dat ze hulp nodig hebben bij opvoeden ga niet naar BJZ maar zoek particulier hulp dan maar wat centen kwijt, maar wat heb je liever, geld kwijt of je kind.
Ik snap bezorgdheid wel hoor van BJZ maar moet je is kijken hoeveel gezinsdrama`s je hoort op tv in combinatie met het woord BJZ. @!#$, richt daar je energie dan op en niet op een moeder die met gewone ambulante hulp het ook kan.
Het lucht me op even me verhaal kwijt te raken. Mocht je vragen hebben kan je me die stellen.
Nogmaals dit bericht plaats ik niet om medelijden te krijgen, want ik heb ook me fouten gemaakt, maar dit bericht plaats ik omdat BJZ zegt dat ze uit belang voor het kind handelen, alleen heb ik daar weinig van gemerkt.
Mijn dochter zit nog steeds op een plek waar ze uitbehandeld is en ze weten gewoon niet wat met haar te doen. Dus dat is mijn volgende zet. Mijn zoon heb ik thuis nu me dochter nog.
Dikke knuff Desjuh
